Ölüme dair...

Son yaprağını bir rüzgarla düşürmüş bir ağacım aslında.
Tek hayat belirtimi rüzgara kurban verdim.
Çok değil haftalar öncesine kadar hayata dair daha çok belirti vardı bende.
Meyvelerim vardı, hoyratça kopartılan; gölgem vardı, yapraklarım vardı.
Tam da olması gerektiği gibi bir canım vardı.
Önce meyvelerimden oldum sonra gölgemi çaldılar.
Hain rüzgar sinsi sinsi kopardı yapraklarımı.
Parça parça koparıp aldı canımı dallarımdan, belki kollarımdan.
Şimdi yaşamıyor gibiyim adıma inat.
Tek hayat belirtim sahte bir sallanma, o da rüzgarın insafında….